بوندس لیگا :

25 بار قهرمانی در سال های :  ۳۲–۱۹۳۱، ۶۹–۱۹۶۸، ۷۲–۱۹۷۱، ۷۳–۱۹۷۲، ۷۴–۱۹۷۳، ۸۰–۱۹۷۹، ۸۱–۱۹۸۰، ۸۵–۱۹۸۴، ۸۶–۱۹۸۵، ۸۷–۱۹۸۶، ۸۹–۱۹۸۸، ۹۰–۱۹۸۹، ۹۴–۱۹۹۳، ۹۷–۱۹۹۶، ۹۹–۱۹۹۸، ۲۰۰۰–۱۹۹۹، ۰۱–۲۰۰۰، ۰۳–۲۰۰۲، ۰۵–۲۰۰۴، ۰۶–۲۰۰۵، ۰۸–۲۰۰۷، ۱۰–۲۰۰۹، ۱۳–۲۰۱۲ ، ۱۴–۲۰۱۳ و 15-2014

10 بار نایب قهرمانی درسال های :  ۷۰–۱۹۶۹، ۷۱–۱۹۷۰، ۸۸–۱۹۸۷، ۹۱–۱۹۹۰، ۹۳–۱۹۹۲، ۹۶–۱۹۹۵، ۹۸–۱۹۹۷، ۰۴–۲۰۰۳، ۰۹–۲۰۰۸، ۰۲–۲۰۱۱

جام حذفی :

17 بار قهرمانی در سال های :  ۱۹۵۷، ۱۹۶۶، ۱۹۶۷، ۱۹۶۹، ۱۹۷۱، ۱۹۸۲، ۱۹۸۴، ۱۹۸۶، ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۸، ۲۰۱۳،۲۰۱۰، ۲۰۱۴

3 بار نایب قهرمانی درسال های :  ۱۹۸۵، ۱۹۹۹، ۲۰۱۲

لیگا پوکال :

6 بار قهرمانی در سال های :  ۱۹۹۷، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴، ۲۰۰۷

1 بار نایب قهرمانی درسال : 2006

سوپر جام آلمان :

5 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۸۲(غیر رسمی)، ۱۹۸۷، ۱۹۹۰، ۲۰۱۰ ، ۲۰۱۲

3 بار نایب قهرمانی درسال های : ۱۹۸۹، ۱۹۹۴، ۲۰۰۸

لیگ قهرمانان اروپا :

5 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۷۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۶، ۲۰۰۱ ، 2013

5 بار نایب قهرمانی درسال های : ۱۹۸۲، ۱۹۸۷، ۱۹۹۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۲

 لیگ اروپا / جام یوفا (سابق) :

1 بار قهرمانی در سال : 1996

جام در جام اروپا :

1 بار قهرمانی در سال : 1967

جام بین قاره‌ای (اروپا-آمریکای جنوبی) :

2 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۷۶ ، ۲۰۰۱

كد ماوس

فرانس بکن‌باوئر ، توماس مولر ، اولی هوینس ، مارک هیوز ، کارل هاینس رومنیگه ، توماس کرافت ، گرد مولر ، مارسل یانزن ، یورگن کلینزمن ، سپ مایر ، هانس گئورگ شوارتزنبک ، پل برایتنر ، کلاوس اوگنتالر ، دیتر هوینس ، رونالد وولفارس ، اشتفان افنبرگ ، لوتار ماتئوس ، اولیور کان ، مهمت شول ، ویلی سانیول ، علی دایی ، لیزارازو ، جیوانی البر ، اوون هارگریوز ، میشائیل بالاک ، روکه سانتا کروز ، علی کریمی ، وحید هاشمیان ، مانوئل نویر ، فرانک ریبری ، آرین روبن ، فلیپ لام ، توماس مولر ، شواین اشتایگر ، ماریو گومز و ...

علی کریمی از سال 2005 تا 2007 در تیم بایرن مونیخ عضویت داشت و در 33 بازی 3 گل به ثمر رساند

كد ماوس

آلیانز آرنا استادیومی زیبا و منحصر به فرد در شمال مونیخ واقع در کشور آلمان است. گنجایش این استادیوم 75,024 نفر می باشد، اما در بازی های رسمی و بین المللی 67,812 می باشد. در بازی های بوندسلیگا تماشگران پشت دروازه ضلع جنوبی ایستاده بازی را تماشا می کنند، اما در بازی های بین الملی در این قسمت صندلی گذاشته می شود و این مسئله باعث کم شدن گنجایش استادیوم می شود.

از آغاز فصل 2005/06 به این طرف هر دو باشگاه معروف شهر مونیخ, بایرن مونیخ و مونیخ 1860, بازیهای خانگی را در این ورزشگاه بازی کرده اند. هر دو باشگاه پیش از این در استادیوم المپیک مونیخ بازی می‌کردند. بایرن مونیخ از 1972 و مونیخ 1860 از دهه 90.

گروه آلیانز, گروه خدمات مالی, حقوق نام این ورزشگاه را تا سی سال خریداری کرده اما طبق قوانین فینا در طول جام جهانی 2006 نام ورزشگاه "استادیوم مونیخ جام جهانی فیفا" بود.
در شمال شهر مونیخ و میان تپه‌ها و علف‌زارهای بیرون شهر (مابین شهر و فرودگاه مونیخ)، پیكره مشبك فشرده‌ای با عنوان استادیوم آلیانز قرار گرفته است. هیجان حاصل از این پیكره نورانی كه از فاصله بسیار دور نیز قابل رویت است، به قدری است كه افرادی را كه علاقه‌ای به رویدادهای ورزشی ندارند را نیز به سوی خود جذب می‌كند.ایده اصلی معماران استادیوم، هرتزوگ و دمورن، سنت شكنی در شیوه طراحی رایج استادیوم‌های ورزشی بود. آنها قاعده كلی طراحی استادیوم را كه تقریبا از سال 1972 (زمانی كه فرای اتو (Frei Otto) استادیوم المپیك مونیخ را طراحی كرد)، شروع شده بود و روش غالب در طراحی پوشش سقف استادیوم‌های ورزشی و شیوه پایداری آن (فرم‌های سازه) به‌شمار می‌رفت، كنار نهادند. آنها با استناد به این كه طراحی استادیوم یك امر انسان‌ساز فرهنگی است نه یك كار مهندسی صرف، كار طراحی را آغاز كردند. منبع الهام آنها در طراحی استادیوم، معماری بر مبنای فرم سازه‌های كششی و سیستم‌های خرپایی یا ایده‌ای چون سازه یك پل معلق نبود، بلكه تصویر كلاژ شده‌ای از نمایش بازیكنان فوتبال در یك تئاتر باروك بود. پوشش سقف (سقف استادیوم مساحتی حدود 37600 مترمربع را پوشش می‌دهد) و نمای بیرونی استادیوم، كه به صورت پیوسته می‌باشند، پوسته‌ای تشكیل یافته از سیستم ETFE (Ethylene Tetrafluoroethylene) است كه به صورت توده‌های لوزی شكل قرار گرفته‌اند. سیستم ETFE از یك سری المان‌های نورانی رنگی همانند یك صفحه عظیم ال‌ئی‌دی می‌باشد كه قابلیت تغییر و تبدیل به رنگ‌های مختلف را دارد. این سیستم مطابق با برنامه تیم‌های فوتبال مونیخی كه در زمین مسابقه دارند، یعنی قرمز و سفید برای باشگاه بایرن مونیخ (FC Bayern Munich) كه لباس‌های قرمز دارند و سفید و آبی برای باشگاه مونیخ 1860(TSV 1860) كه لباس‌های آبی دارند، به وسیله سیستم دیجیتالی ارسال كنترل شده گازهای رنگی در توده‌های لوزی شكل ETFE، تغییر رنگ می‌دهد. این پوشش طی روز، سفیدی مرواریدسانی دارد و در طول شب به صورت پیكره‌ای سرخ‌فام می‌درخشد، و چنان كه گفته شد بسته به بازی تیم به رنگ های سفید و آبی و سفید و قرمز تبدیل می‌شود.


هرتزوگ و دمورن معتقدند كه نمای بیرونی استادیوم تجسمی از یك ایده ناپایدار و بی‌ثبات است، كه با پویایی و تغییر خود هیجان درون استادیوم را هم‌زمان به بیرون نیز منتقل می‌كند. علاوه بر این، نوع پوسته نمای بیرونی و توانایی آن در تغییر رنگ، این امكان را می‌دهد تا استادیوم جلوه چشمگیرتری داشته باشد و احساس سبكی و بی وزنی نسبت به سازه سنگین بتنی بنا ایجاد نماید.

همچنین هرتزوگ و دمورن بر این باور بودند كه، استادیوم‌ها تنها مكان‌هایی برای تماشای یك برگزاری همایش‌ها و امكانات رفاهی دیگر برای برگزاركنندگان و رسانه‌های گروهی می‌باشند كه در این میان شیوه پوشش سقف و گاه خودنمایی سازه آن به عنوان ویژگی منحصربفرد استادیوم تنها بخشی از معماری آن را شكل می‌دهد. در خصوص فضای داخلی استادیوم نیز، اولین مسئله مورد توجه آنها، ایجاد نزدیك‌ترین رابطه و هیجان ممكن میان بازیكنان و تماشاگران فوتبال بود. فضایی كه هرتزوگ و دمورن آن را به تئاتر های گلوب شكسپیری یا دهانه آتشفشان (به سبب وجود حرارت و التهاب ناشی از گدازه‌ها) تشبیه می‌كنند. زمانی كه استادیوم در طی یك مسابقه مملو از تماشاگر است، در این صورت است كه معماری به كنار رفته و تماشاگران و بازیكنان برای تجربه‌ای از جنس هیجان به جزئی از بنا تبدیل می‌شوند. این فضا (سكوهای تماشاگران) به مثابه مكانی است كه كیفیت‌های فضایی آن به وسیله شیب قرارگیری صندلی‌ها، حس پیوستگی میان قسمت‌های زیرین و بالایی، ایجاد حالت انحنا و خمیده در ردیف‌های صندلی‌ها برای القا حس بیشتری از احاطه‌داشتن بر بازی، و پوشش سازه پشت تماشاگران و سپس صفحات مات ETFE، تعیین می‌شود. برای رسیدن به چنین كیفیتی كه مورد نظر هرتزوگ و دمورن بود، آنها 66000 صندلی تماشاگران را در سه تراز به شكل مورد نظر خود آرایش دادند. پوشش نقره‌ای صندلی‌های استادیوم كه از نوع استاندارد تاشو، صندلی های VIP و صندلی لژ (The Box Seat) می‌باشند، سبب می‌شود كه صندلی‌ها بسته به زاویه برخورد نور، رنگ‌مایه‌های مختلفی منعكس كنند و این عامل حالت‌های بصری مختلفی را در استادیوم ایجاد می‌نماید. البته تعداد 10000 صندلی كه در هركدام از دو جایگاه شمالی و جنوبی قرار گرفته‌اند به صورت صندلی‌های متحرك می‌باشند كه در موارد ضروری برچیده شده و تماشاگران به صورت ایستاده تماشا خواهند نمود.

مشخصات عمومی و کاربری پلان ها در تراز مختلف: تا پیش از تصویب طرح نهایی، سی و سه طرح متفاوت برای ورزشگاه از شرکت مشاور طرح (هرزگ و دمورن) ارائه گردید. به غیر از جایگاه تماشاچیان، فضاهای داخلی ورزشگاه با بیش از 160 هزار متر مربع زیر بنا در هفت طبقه طراحی شده است. زیر زمین دوم: فضاهای خدماتی، تعویض لباس، پارکینگ، جایگاه رسانه ها. زیر زمین اول: عمدتا به پارکینگ ویژه اختصاص داده شده است. (در مجموع پارکینگ به ضرفیت 1100 خودرو طراحی شده است) طبقه همکف: همکف به فضای بیرونی دسترسی دارد و با سکوی وسطی و پائینی تماشاچیان در ارتباط است. (این طبقه ورود و خروج 44 هزار نفر را به عهده دارد) سرویسها و خدمات خاص تماشاچیان در این طبقه طراحی شده است. طبقه اول: رستوران تماشاچیان، فروشگاه‌ها و کافی شاپ. طبقه دوم: فضای اداری باشگاه، خدمات و کارکنان. طبقه سوم: در بخشهای غربی و شرقی ورزشگاه جایگاه و فضاهای خدمات مهمانان ویژه قرار دارد. طبقه چهارم: دسترسی به سکوی سوم (جایگاه تماشاچیان) از این طبقه امکان پذیر است. طبقه پنجم: تاسیسات بهره برداری و تجهیزات فنی. پوسته و نمای به کار رفته در آلیانز: خلاقانه ترین بخش طرح پوسته و نمای آن است که از جنس ETFE ساخته شده، رنگ نمای بیرون آن متناسب با رنگ لباس پیراهن تیمهای باشگاهی مونیخ قابل تغییر است. و شکل ظاهری آن که به بافت حصیر شباهت دارد از خطوط مورب و افقی تشکیل شده است.

در 21 اکتبر 2002 رای گیری انجام شد که آیا باید در این مکان و با امکانات شهر مونیخ, استادیوم جدیدی ساخته شود یا نه. حدود دو سوم رای دهندگان رای موافق دادند. آلترناتیو دیگری به جای ساختن این استادیوم بازسازی عظیم استادیوم المپیک بود اما معمار آن استادیوم, گوتهر بهنیش, با این مخالفت کرده بود.

کار ساخت و ساز از پاییز 2002 شروع شد و در اواخر آوریل 2005 به اتمام رسید.

ساخت استادیوم باعث شد تغییراتی اساسی در منطقه داده شود.

در 30 مه 2005 مونیخ 1860 بازی ای نمایشی در مقابل اف.سی نورنبرگ برگزار کرد. فردای آن بایرن مونیخ مقابل تیم ملی آلمان بازی کرد. این دو بازی افتتاحیه این استادیوم بودند. بلیط های هر دو بازی از اوایل مارس 2005 فروخته شده بودند. این آغازی بر کار ورزشگاه بود. این پاتریم میلچرائوم از مونیخ 1860 بود که گل اول در بازی اول را زد و اسم خود را به عنوان اولین گلزن این استادیوم ثبت کرد.

اولین گلزن این استادیوم در بازی های رسمی, اوون هارگریوز از بایرن مونیخ بود که در پیروزی 3-0 آنها مقابل بوروسیا مونشنگلادباخ در 5 اوت 2005 آنرا به ثمر رساند. اولین گل تیمهای حریف را تیم دینامو درسدن در بازی 9 سپتامبر 2005 مقابل مونیخ 1860 به ثمر رساند.

اولین گل رسمی که در این استادیوم مقابل بایرن مونیخ به ثمر رسید, توسط میروسلاو کلوزه از وردربرمن در بازی 5 نوامبر 2005 بود. آن بازی نهایتا 3-1 به نفع بایرن تمام شد.

جام جهانی 2006

این استادیوم از استادیوم های جام جهانی بود اما طبق قوانین فینا در طول جام جهانی 2006 نام ورزشگاه "استادیوم مونیخ جام جهانی فیفا" بود.

بازی افتتاحیه جام بین آلمان و کاستاریکا در ساعت شش بعدازظهر روز ژوئیه 2006 در همین ورزشگاه برگزار شد.

جمعا سه بازی گروهی و یک بازی از مرحله یک هشتم نهایی (آلمان 2-سوئد 0) و یک بازی از مرحله نیمه نهایی                           (فرانسه 1-پرتغال 0) در این استادیوم برگزار شد.

مشخصات

این استادیوم بر لبه شمالی شوابینگ در زمینهای فروتمانینگ, مونیخ بنا شده است.
نورهای بیرونی ورزشگاه طوری طراحی شده که وقتی بایرن مونیخ بازی دارد ورزشگاه قرمز است, وقتی مونیخ 1860 بازی دارد, آبی است و به هنگام بازی های تیم ملی آلمان, سفید است.

پارکینگ

پارکینگ مجموعه بزرگ‌ترین در اروپا است و شامل چهار طبقه و جای 9800 ماشین می‌شود.

ابعاد

استادیوم: 258 * 227 * 50 زمین بازی:105 * 68 گاراژ پارکینگ: 270 هزار متر مربع.

ساختن

ساخت این استادیوم از 21 اکتبر 2002 شروع شد و تا 30 می 2005 به طول انجامید و 340 میلیون یورو خرج برداشت.

مواد استفاده شده

حجم کل مواد استفاده شده برای ساخت استادیوم: 120 هزار متر مکعب حجم کل مواد استفاده شده برای ساخت گاراژ پارکینگ: 85 هزار متر مکعب حجم کل فولاد استفاده شده برای ساخت استادیوم: 22 هزار تن حجم کل فولاد استفاده شده برای ساخت گاراژ پارکینگ: 14 هزار تن

كد ماوس

دوستای عزیزم، سلااااااااااااااااااااااااااااااااام. امیدواااااارررررررم حالتون خووووووووب خوب باشه. در پست های   FC Bayern Munchen که از شماره 1 تا شماره 7 ادامه داشت به بررسی تاریخچه باشگاه بایرن مونیخ  از روز اول تاسیس اون تا به امروز پرداختیم. امیدوارم مورد قبول شما دوست داران فوتبال و هواداران همیشگی تیم بایرن مونیخ قرار گرفته باشه.در پست های بعدی هم به افتخارات کسب شده توسط باشگاه و بازیکنان و اطلاعاتی در مورد قدرت دفاعی و هجومی و... تیم میپردازیم. هستید که هستیم  

كد ماوس

از ابتدای فصل ۱۰–۲۰۰۹ لوئی فان خال هدایت بایرن را بر عهده گرفت،در این سال بایرن موفق شد در مرحله گروهی لیگ قهرمانان با نتیجه چهار بر یک باشگاه فوتبال یوونتوس را که از جان لوییجی بوفون درون دروازه سود میبرد شکست دهد و به مرحله حذفی راه پیدا کند. پس از این پیروزی، بایرنی ها نتایج خوبی کسب کردند و موفق شدند در آن سال بوندس لیگا و جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کنند و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه پیدا کنند،اما در فینال با دو گل از اینتر میلان شکست خوردند و نایب قهرمان شدند، فصل بعد برای بایرن فصل بدی بود و آنها در کسب جام ناکام ماندند و لوئی فان خال نیز پس از حذف بایرن از لیگ قهرمانان از کار برکنار شد فصل ۱۲–۲۰۱۱ یکی از تلخ ترین فصلهای بایرن مونیخ بود،بایرن در این سال یوپ هاینکس را روی نیمکت خود داشت و تا اواخر فصل به کسب هر سه جام امید داشت اما آنها رقابت برای فتح بوندس لیگا را به دورتموند واگذار کردند و در فینال جام حذفی نیز با نتیجه سنگین پنج بر دو مغلوب دورتموند شدند، در نهایت در فینال لیگ قهرمانان اروپا با وجود ارائه یک بازی هجومی در ضربات پنالتی از چلسی شکست خوردند و فصل را با سه نایب قهرمانی به پایان رساندند از ستاره های بایرن مونیخ در دهه ۲۰۱۰ میتوان مانوئل نویر ، فیلیپ لام ، باستین شواین اشتایگر ، فرانک ریبری و آرین روبن را نام برد.

بایرن به عنوان موفق‌ترین باشگاه فوتبال آلمان شناخته شده می‌باشد، که موفق به کسب 25 قهرمانی بوندسلیگا و 17 قهرمانی جام حذفی شده است. بایرن بیش از ۱۴۷٫۰۰۰ عضو دارد. و نیز بیش از ۲،۴۰۰باشگاه رسمی دارد، ودر این باشگاه‌های حدود ۱۷۷٫۰۰۰ عضو دارد.بایرن علاوه بر فوتبال باشگاه‌های شطرنج، هندبال، بسکتبال، ژیمناستیک، بولینگ، و تنیس روی میز را نیز اداره می‌کند و در فوتبال حرفه‌ای بیش از ۱،۱۰۰ عضو فعال دارد.

- پنجمین قهرمانی بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا

در تاریخ 25 می 2013 فینال لیگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه ومبلی لندن بین و تیم بایرن مونیخ و بورسیا دورتموند برگزار شد و تیم فوتبال بایرن مونیخ توانست بعد از 12 سال ناکامی در قهرمانی به پنجمین قهرمانی خود دست بیابد ، این بازی با نتیجه 2 بر 1 به صود باوارایی ها به پایان رسید و گل های بازی را ماریو ماندژوکیچ و آرین روین در دقایق پایانی برای بایرن و ایلکای گوندوغان برای بورسیا دورتموند گل زنی کردند.

 به این ترتیب بایرن که سه فینال را در چهار سال اخیر تجربه کرده به قهرمانی دست یافت. این اولین قهرمانی آنها پس از فصل 01-2000 لیگ قهرمانان است. آنها به آنچه شایسته‌ شان بود رسیدند.

كد ماوس

بایرن مونیخ در نوامبر ۲۰۰۱ به عنوان قهرمان اروپا در جام بین‌ قاره‌ای شرکت کرد و با شکست دادن بوکا جونیورز آرژانین موفق شد برای دومین بار عنوان قهرمانی جام بین قاره ای را کسب کند.

در فصل ۰۲–۲۰۰۱ بایرن برای اولین بار پس از سه سال در فتح بوندس لیگا ناکام ماند و در لیگ قهرمانان نیز در مرحله نیمه نهایی حذف شد اما بایرنی ها در فصل ۰۳–۲۰۰۲ موفق شدند ناکامی در بوندس لیگا را جبران کنند و بوندس لیگا را فتح کردند،پس از این فصل،بایرن یک فصل را بدون جام سپری کرد و وردر برمن فاتح بوندس لیگای ۰۴–۲۰۰۳ شد،بنا بر این هیتسفیلد پس از شش فصل بایرن را ترک کرد و فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ شد،ماگات در هر دو فصل اول حضورش در بایرن مونیخ موفق شد ، بوندس لیگا و جام حذفی را فتح کند.

بنا بر این شمار قهرمانی های بایرن مونیخ در بوندس لیگا به بیست رسید، با این حال بایرن با روزهای اوجش فاصله داشت و در لیگ قهرمانان اروپا مدعی نبود،اواسط فصل ۰۷–۲۰۰۶ فیلیکس ماگات به دنبال نتایج ضعیفی که در آن فصل کسب کرده بود از کار برکنار شد و اوتمار هیتسفلد مجددا هدایت بایرن را بر عهده گرفت،در آن فصل، بایرن مونیخ در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان موفق شد توسط روی ماکای سریعترین گل تاریخ رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا را مقابل رئال مادرید به ثمر برساند اما در مجموع برای بایرن فصل خوبی نبود و آنها نه تنها نتوانست جامی تصاحب کنند که در گرفتن سهمیه فصل بعد لیگ قهرمانان اروپا نیز ناکام ماندند.

بایرن در فصل ۰۸–۲۰۰۷ موفق شد بار دیگر جام حذفی و بوندس لیگا را فتح کند،در پایان این سال هیتسفیلد برای دومین بار از بایرن رفت و الیور کان نیز برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، بایرن فصل ۰۹–۲۰۰۸ در کسب جام ناکام ماند و یورگن کلینزمن پس از یک سال سرمربیگری ِ بایرن مونیخ از این باشگاه رفت.

كد ماوس

اواخر فصل ۹۶-۱۹۹۵ فرانس بکن‌باوئر مجددا سرمربی بایرن مونیخ شد ، بایرن مونیخ موفق شد در این فصل جام یوفا را با درخشش ستارگانی مثل یورگن کلینزمن و مهمت شول و لوتار ماتئوس فتح کند.در فینال آن مسابقات بایرن مونیخ در مجموع دو بازی رفت و برگشت با نتیجه پنج بر یک بوردو فرانسه را شکست داد.

جووانی تراپاتونی از ابتدای فصل ۹۷-۱۹۹۶ مجددا سرمربی بایرن مونیخ شد و در سال اول بوندس لیگا را برای بایرن به ارمغان آورد،در فصل ۹۸-۱۹۹۷ بایرن مونیخ پس از دوازده سال جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کرد اما در رقابت برای فتح بوندس لیگا آن فصل ناکام بود و بوندس لیگای ۹۸-۱۹۹۷ را کایزرسلاوترن فتح کرد و بنا بر این تراپاتونی برای دومین بار بایرن مونیخ را ترک کرد.

- از سال ۱۹۹۸ تا کنون

اوتمار هیتسفلد از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ سرمربی بایرن مونیخ بود و در این دوره با ستارگانی مثل اشتفان افنبرگ ، الیور کان ، جیوانی البر ، مهمت شول و بیسنته لیزارازو موفق شد عناوین متعددی را کسب کند،بایرن در اولین فصل حضور هیتسفید (۹۹–۱۹۹۸) بوندس لیگا را فتح کرد و به فینال لیگ قهرمانان اروپا نیز راه یافت ، در مسابقه فینال در حالی که بایرن مونیخ تا واپسین لحظات با یک گل از منچستر یونایتد پیش بود،ناگهان در چند دقیقه دو گل دریافت کرد و با حساب ۲ بر ۱ شکست خورد تا یکی از تلخترین شبهای تاریخ باشگاه بایرن مونیخ رقم بخورد، فصل بعد بایرن مونیخ دو گانه فوتبال آلمان را فتح کرد اما در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مغلوب رئال مادرید شد، در فصل ۰۱–۲۰۰۰ بایرن مونیخ برای سومین فصل پیاپی فاتح بوندس لیگا شد.

بایرنی ها در لیگ قهرمانان 2000-2001 در مرحله یک چهارم نهایی موفق شدند منچستر یونایتد را حذف کنند و تا حدی انتقام شکست دو سال قبل را از آنها بگیرند،آنها در مرحله نیمه نهایی رئال مادرید را حذف کردند و در فینال موفق شدند با درخشش الیور کان باشگاه فوتبال والنسیا را در ضربات پنالتی شکست دهند و پس از بیست و پنج سال قهرمان جام باشگاه های اروپا بشوند.

كد ماوس

- سال های ۹۸–۱۹۷۹ (از اف سی برایتنیگه تا اف سی هالیوود)

در خارج از زمین فوتبال، دهه هشتاد برای بایرن مونیخ دوره ای همراه با آشفتگی بود، باشگاه در این سالها تعداد زیادی از پرسنلش را تغییر داده بود و از مشکلات مالی نیز رنج میبرد ، اما در داخل زمین فوتبال درخشش پل برایتنر و رومنیگه باعث شده بود که بایرن مونیخ به اف سی برایتنیگه معروف شود، این دو با درخشش در مسابقات، بایرن را در فتح دو بوندس لیگای ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ یاری کردند بایرنی ها در ادامه ی این دهه در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۴ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۸۵ موفق شدند بوندس‌ لیگا را فتح کنند، فصل ۸۶-۱۹۸۵ برای بایرن فصل خوبی بود و آنها دوگانه فوتبال آلمان (بوندس لیگا و جام حذفی) را فتح کردند،سال ۱۹۸۷ نیز موفق شدند از قهرمانی خود در بوندس لیگا دفاع کنند.

بایرن در این سالها دو بار به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت اما هر دو بار در فینال شکست خورد و چیزی بیش از نایب قهرمانی عایدش نشد،سال ۱۹۸۲ استون ویلا با یک گل بایرن مونیخ را شکست داد و سال ۱۹۸۷ نیز پورتو پرتغال موفق شد بایرن مونیخ را در فینال با نتیجه دو بر یک شکست دهد.

سال ۱۹۸۷ یوپ هاینکس سرمربی بایرن مونیخ شد، بایرن  تحت هدایت یوپ هاینکس پس از یک فصل ناکامی موفق شد بوندس لیگا را در دو فصل متوالی (۸۹–۱۹۸۸ و ۹۰–۱۹۸۹ ) فتح کند، بایرنیها پس از فتح بوندسلیگا ۱۹۹۰ مدتی در کسب جام ناکام بودند، اما در ژانویه سال ۱۹۹۴ فرانس بکن‌باوئر سرمربی تیم شد و بایرن مونیخ را در فتح بوندسلیگای ۹۴-۱۹۹۳ رهبری کرد ، بنا بر این بایرن مونیخ پس از چهار سال ناکامی موفق به کسب جام شد. پس از این قهرمانی، جووانی تراپاتونی و اتو رهاگل هر کدام تقریبا یک فصل سرمربی بایرن مونیخ شدند، در این دوره ستاره های بایرن به جای صفحات ورزشی در صفحات شایعات و حاشیه ای مطبوعات بودند و بنا بر این بایرن مونیخ به اف سی هالیوود مشهور شد.

كد ماوس

ادامه دهه ۱۹۷۰ برای بایرن مونیخ زمان تغییر بود و پس از قهرمانی جام بین‌ قاره‌ای ۱۹۷۶ هیچ عنوانی در سطح ملی یا بین المللی کسب نکردند،نسل طلایی بایرن کم کم پا به سن میگذاشتند، سال ۱۹۷۷ فرانس بکن‌باوئر به نیویورک کاسموس پیوست و اواخر دهه ۱۹۷۰ نیز سایر ستارگان این نسل طلایی مانند سپ مایر و گرد مولر و اولی هوینس یا بازنشسته شدند یا سالهای آخر فوتبالشان را در تیمهای دیگری گذراندند.

كد ماوس

در سال ۱۹۶۳ لیگ ملی ِ بوندسلیگا تشکیل شد و قرار شد پنج تیم از اوبرلیگای جنوبی در آن شرکت کنند،با این که بایرن مونیخ عنوان سوم لیگ محلی را کسب کرده بود اما تیم دیگر شهر مونیخ، یعنی باشگاه فوتبال مونیخ ۱۸۶۰ عنوان قهرمانی را به دست آورده بود و فدراسیون فوتبال آلمان ترجیح داد دو تیم از یک شهر در بوندس لیگا شرکت نکنند و بنا بر این بایرن مونیخ برای بوندس لیگا انتخاب نشد بایرنی ها دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۵ با یک تیم جوان شامل استعدادهایی مثل فرانس بکن‌باوئر ، گرد مولر و سپ مایر به بوندس لیگا راه یافتند این دوران تازۀ بایرن مونیخ با نام فرانس بکن‌باوئر عجین بود . البته بازیكنان بزرگ دیگری مثل گرد مولر و سپ مایر و اولی هوینس نیز در او را یاری می دادند ولی هسته مركزی تفكر و راهبردی بایرن مونیخ او بود.

- سال های ۷۹–۱۹۶۵ (دوره طلایی)

بایرن مونیخ اولین فصل حضورش در بوندسلیگا را با رتبه سوم به پایان رساند و در همان فصل نخست (۶۶–۱۹۶۵) موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را نیز فتح کند، سال بعد یعنی فصل ۶۷-۱۹۶۶ آنها در یک فینال دراماتیک با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال رنجرز اسکاتلند در وقت اضافه قهرمان جام در جام اروپا شدند و این اولین افتخار قاره ای آنها بود، بایرن مونیخی ها سالهای ۱۹۶۷ جام حذفی فوتبال آلمان را فتح کردند و سال ۱۹۶۹ موفق شدند برای اولین بار به طور همزمان قهرمان بوندس‌ لیگا و جام حذفی فوتبال آلمان بشوند آنها با اختلاف هشت امتیاز نسبت به آلمانیا آخن به مقام قهرمانی بوندسلیگا رسیدند و در دیدار نهایی جام حذفی نیز شالکه ۰۴را شكست دادند

در سال ۱۹۷۰ اودو لاتیک ، سرمربی گری بایرن مونیخ را بر عهده گرفت و در اولین فصل موفق شد جام حذفی فوتبال آلمان را برای بایرن مونیخ به ارمغان بیاورد، پس از آن در سالهای ۱۹۷۲، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ موفق شد سه بار پیاپی با بایرن مونیخ فاتح بوندس‌ لیگا شود سال ۱۹۷۴ بایرن مونیخ برای اولین بار همراه باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید به فینال جام باشگاه های اروپا رسید،در تاریخ ۱۵ مه ۱۹۷۴ مسابقه فینال با با نتیجه ۱ بر ۱ به پایان رسید،اما در بازی تکراری بایرن مونیخ موفق شد با نتیجه ۴ بر صفر پیروز شود و برای اولین بار فاتح جام باشگاه‌های اروپا شود آنها یک سال بعد نیز به فینال رسیدند و با غلبه بر باشگاه فوتبال لیدز یونایتد موفق شدند برای دومین بار پیاپی قهرمان جام باشگاه های اروپا شوند، سال ۱۹۷۶ برای سومین بار و این بار با پیروزی مقابل باشگاه فوتبال سن‌اتین قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شدند بایرن مونیخ در پاییز ۱۹۷۶ به عنوان قهرمان اروپا به جام بین‌قاره‌ای راه یافت و موفق شد در مجموع دو بازی رفت و برگشت با دو گل کروزیروی برزیل را شکست دهد و جام بین قاره ای را نیز به افتخاراتش اضافه کند.

كد ماوس

    باشگاه بایرن مونیخ در سال ۱۹۰۰ در شهر مونیخ پایتخت ایالت باواریا به رهبری فرانتس جان تاسیس شد . در مدت چند ماه موفق شد که در برابر تمام رقبای محلی پیروزی به دست بیاورد و به نیمه نهایی رقابتهای قهرمانی جنوب آلمان راه پیدا کند در سال ۱۹۰۷ شیرازه یك تیم واقعی شكل گرفت و بایرن مونیخ به زمین اختصاصی خود در مونیخ و در خیابان لئوپولد رفت و تیم رقیب محلی یعنی اف ث واكر را در روز افتتاحیه هشت بر یک شکست داد. بایرن مونیخ در سطح شهر مونیخ به یك تیم پرطرفدار تبدیل شد و در سال ۱۹۱۰ قهرمان منطقه شرق آلمان شد. در سال پس از آن نیز بایرنی ها بدون شکست از عنوان خود دفاع کردند.

در سالهای پس از جنگ جهانی اول، بایرن چند عنوان محلی دیگر را کسب کرد و در سال ۱۹۲۶ موفق شد رقابتهای قهرمانی جنوب آلمان را فتح کند،این دستاور دو سال بعد نیز تکرار شد بایرن مونیخ در سال ۱۹۳۲ نخستین قهرمانی اش در آلمان را جشن گرفت، آنها در فینال مسابقات قهرمانی کشور آن سال موفق شدند اینتراخت فرانکفورت را با نتیجه 2-0 شکست دهند و قهرمان آلمان شوند.

با ظهور حزب نازی توسعه بایرن مونیخ متوقف شد، رئیس باشگاه و سرمربی تیم که هر دو یهودی بودند از کشور خارج شدند و بسیاری دیگر از اعضای باشگاه نیز پاکسازی شدند و بایرن مجددا به یک باشگاه فوتبال آماتوری تبدیل شد،در سالهای پس از این اتفاقات بایرن هرگز در سطح ملی مدعی نبود و رتبه های میانه جدول لیگ محلی را کسب میکرد. پس از جنگ جهانی دوم ، بایرن مونیخ یکی از اعضای ((اوبر لیگای جنوبی)) (لیگ محلی دسته اول جنوب آلمان) شد،در سال ۱۹۵۵ آنها با کسب نتایج ضعیف به لیگ پایینتر سقوط کردند اما یک سال بعد موفق شدند به اوبرلیگای جنوبی بازگردند و سال ۱۹۵۷ نیز موفق شدند برای اولین بار قهرمان جام حذفی فوتبال آلمان بشوند.

كد ماوس